Ní léir go raibh Méara Bhriostó, Marvin Rees, róbhuartha faoi chur na deilbhe go tóin poill. Dóchasach atá seisean go mbeidh dul i ngleic ceart le ciníochas sa chathair mar oidhreacht ar eachtraí an lae.
Táthar ann ar ndóigh a chreideann nár chóir baint do leaca ná dealbha a dhéanann comóradh ar eachtraí stairiúla agus orthu siúd a bhí páirteach iontu, fiú más eachtraí náireacha iad. Gan amhras, tá sé tábhachtach achan ghné den stair, idir mhaith agus olc, a thabhairt chun cuimhne le go bhfaighimid inspioráid agus le nach ndéanfaimid na meancóga céanna arís go deo. Ach ní gá móradh a dhéanamh ar lucht na hurchóide le dealbha agus sráidainmneacha agus hallaí móra chun nach ligfimid i ndearmad iad. Tá bealaí eile ann le cuimhneamh orthu, mar shampla leabhair agus cláir theilifíse. Inseofar an scéal faoi tharraingt anuas na deilbhe de Edward Colston i mBriostó go gceann blianta fada, agus inseofar cad é an fáth a bhí leis.
CEART DOM, CEART DUIT: Agóideoir ar son Black Lives Matter I gCathair na nAingeal.. Pic le Donovan Valdivia, Unsplash
Mar gheall ar an eachtra, chuaigh na mílte a luí oíche Dé Domhnaigh agus eolas as an nua acu ar thrádáil sclábhaithe agus ar an dóigh uafásach inar chaith an Royal African Company leis na hAfracaigh a chuir siad faoi dhaorsmacht. Gach seans fosta go bhfuil cuid mhór againn níos spreagtha ná riamh lenár ról féin a imirt i ruaigeadh an chiníochais den tsaol.
Anseo sa bhaile, reáchtáladh agóidí i mBéal Feirste agus i nDoire Dé Sathairn a bhí síochánta, dea-eagraithe. Is léir go raibh sláinte an phobail mar ardtosaíocht ag United Against Racism Belfast agus Fóram na nImirceach san Iarthuaisceart, a d’eagraigh na himeachtaí. Bhí an méid sin soiléir ó na pictiúir agus físeáin den dá ócáid agus ó bheith ag caint le daoine a bhí i láthair.
Bhí cearnóga agus crosóga marcáilte ar an talamh chun cuidiú le daoine fanacht dhá mhéadar ar a laghad ar shiúl óna chéile. Cuireadh díghalrán, mascanna aghaidhe agus lámhainní ar fáil chomh maith. Bhí roinnt comharthaí in airde faoin scaradh fisiciúil agus bhí maoir ann chun daoine a stiúradh. Craoladh na horáidí agus na hamhráin ar na meáin shóisialta sa dóigh is go dtiocfadh le daoine eisteacht leo ar a ngutháin agus nach mbeadh orthu brú isteach róghar dá chéile chun na cainteoirí agus ceoltóirí a chluinstin. Iarradh ar dhaoine a raibh airíonna orthu atá luaite le COVID-19 agus ar dhaoine leochaileacha a bhí ag clutharú fanacht sa bhaile. Ní fheicfeá eagrúchán níos fearr sna hollmhargaí ná i scuainí IKEA.
Cad chuige mar sin a raibh an PSNI ag ceistiú agóideoirí, ag tabhairt rabhaidh dóibh agus ag gearradh fíneálacha £60 orthu, go háirithe nuair atá neamhaird déanta acu de chruinnithe eile de dhaoine le seachtainí beaga anuas? Chuir siad isteach ar an cheart atá ag daoine léirsiú a dhéanamh le cothromas a bhaint amach. Dúirt Amnesty International gur “cúis mhór imní” a bhí i ngníomhartha na bpóilíní an lá sin.
Faoi thús na seachtaine seo, bhí tuairim is £20,000 bailithe i bhfeachtas sluamhaoinithe le fíneálacha a ghlanadh ar son aon duine a rachadh sé crua air nó uirthi an pionós a íoc. Dar le lucht eagraithe na n-agóidí, is “daoine dubha, daoine óga, inimircigh agus mná” na grúpaí is mó a bhí thíos le bearta na bpóilíní, mar sin is maith go bhfuil an pobal toilteanach cúpla punt a chur isteach sa chiste le cuidiú leo in am an ghátair. Más mian leat féin tacaíocht a léiriú, gabh arlíne chuig ciste atá tosaithe ar a son.
Pictiúr tosaigh: Grianghraf le Bayview Media
